Bijna thuis!

Hallo lieve iedereen!

Zo dat is een tijd geleden hè. Het laatste verslag was volgens mij op Christchurch airport getypt en nu is het 30 juli en zijn we bijna thuis. In de tussentijd hebben we dus nog wel het een en ander meegemaakt.

Na een lange vlucht en een ritje met de taxi kwamen we aan in het hostel genaamd Bamboo. Het hostel was een van de goedkoopste en dat konden we merken ook. Maar goed, we waren in Fiji en hadden zon, zee & strand waar we zo hard aan toe waren. Toch wilden we graag naar een resort waarvan we dachten dat het iets relaxter en mooier was. Dus na 3 dagen in Bamboo gingen we naar Mango Bay Resort aan de coral coast. Viel een beetje tegen. Bedden waren niet echt schoon en het sanitair was letterlijk goor. We hebben dan ook 10 dagen alleen maar op het strand gelegen. Paar dagen regen gehad waardoor je niks kon doen behalve in je bed liggen. Al met al viel Fiji nogal tegen. Het was in ieder geval niks in vergelijking met Gili bijvoorbeeld.

Toen vertrokken we naar Canada! Lange vlucht met veel wachttijd. Vooral op LAX airport. De vlucht was ook wat vertraagd waardoor we pas om 01.00 's nachts in Vancouver aankwamen. Daar stonden Dirk-Jan & Diane ons op te wachten. Het was heerlijk om van hun schone huis, bed en badkamer gebruik te mogen maken. Vooral na 10 dagen Fiji.. We zijn veel met Diane op pad geweest om boodschappen te doen en dingen voor te bereiden voor de bruiloft. We hebben bij hun thuis veel leuke dingen meegemaakt. Een beer door de tuin van de overburen zien wandelen, een volgroeid mannetje. Heel raar om te zien en ook best wel een beetje eng. We hebben een wedding rehearsel meegemaakt gevolgd door een rehearsel dinner in een Grieks restaurant. Toen was het zover. The Big Italian Wedding. De zoon van Dirk & Diane ging namelijk trouwen met een half Italiaans half Schots meisje. En de italiaanse kant was toch wel vrij overheersend met betrekking tot de bruiloft. De ceremonie in de katholieke kerk was erg mooi. Merel moest wel een traantje wegpinken toen Alicia werd weggegeven door haar vader aan Nicholas. (lijkt ze toch wel weer op dr moeder). .  Na de ceremonie een lunch en toen was het tijd voor een PARTY! Enorme zaal, heel mooi aangekleed en enorm veel eten en drank. ITALIAN STYLE!!! We hebben een hele goede tijd gehad op het feest, heel gezellig. Jammer dat het om 01.00 al afgelopen was.

Een paar dagen later vertrokken we met Dirk en Diane op de roadtrip richting Calgary. We hebben echt heel veel mooie dingen gezien onderweg. Veel wildlife (helaas geen Grizzly Bear) maar wel elks, black bears & nog andere kleinere dieren. Echt onwijs mooie natuur en omgeving, vooral als je door the rockies rijdt. Deze trip duurde 9 dagen en aan het einde hebben Dirk & Diane ons afgezet op Calgary Airport. Onze vlucht zou namelijk de volgende dag vertrekken richting Toronto. Dat nachtje op de airport hebben we allebei geen oog dicht gedaan, we hadden namelijk een beetje het gevoel alsof we naar huis gingen. Maar nee we hadden nog 12 dagen te besteden in Toronto. We voelden alle twee al wel een beetje dat we nogal vol zaten van alle indrukken en gewoon moe waren. Misschien waren we ook al wel toe om naar huis te gaan. Maar goed, we kwamen aan in ons hostel waar ons verteld werd dat we maar 2 nachten konden blijven. Dus wij meteen op zoek naar een ander hostel dichter bij het centrum (Dichter bij Eaton Shopping Mall waar zich een Victoria's Secret bevond). Deze hadden we gevonden en het bleek een heel chill hostel te zijn, ruime kamer, geen stapelbedden meer. Alleen was het ontzettend warm 's nachts, geen airco. Dus we hadden nog 10 dagen over. We hebben toen een soort planning gemaakt. Dag 1: rustdag Dag 2: Shoppen Dag 3: Rustdag Dag 4: Shoppen etc etc etc. We hebben er ook nog een dagje Niagara Falls tussen weten te proppen. Dat was wel gaaf om te zien alleen jammer van de mist die de watervallen creëerde. Het miezerde daardoor constant waardoor je zeiknat werd. En door de mist werd het zicht op de watervallen ook wel een beetje geblokkeerd. Na de watervallen hadden we nog een rustdag en een inpakdag te gaan. Nu is het dan bijna zover. We hebben alle twee ingepakt en liggen nu op ons bed een beetje zenuwachtig te wezen. Het verslag is ook aanzienlijk korter dan normaal maar we hadden een beetje het gevoel van dat we bijna thuis zijn en dan alles kunnen vertellen. Dus voor degenen die nou echt heeeeeeeeeeel veel meer willen weten, jullie zijn van harte welkom bij ons thuis om lekker over de reis te kletsen en foto's te bekijken. We gaan namelijk geen foto's op internet zetten want het internet is té sloom hier.

Het is ontzettend raar om te weten dat we over 2 nachtjes thuis zijn. Maar we zijn er echt aan toe. Dus Bennekom, BE PREPARED!!! WE'RE COMING BACK!!!!!!!!!